Toen in februari 2022 de oorlog in Oekraïne begon en het nieuws dagelijks hierover berichtte, heb ik de beslissing genomen om niet meer naar het journaal te kijken of het nieuws op een andere manier te volgen. Ik wilde niet dagelijks geconfronteerd worden met de donkere kant van de mensheid of rampspoed waar ik helemaal niets aan kan doen.
Op Facebook heb ik alle nieuwsgroepen ontvolgd en ‘vrienden’ die mijn Facebook bombardeerden met de ene na de andere gruwelijke foto van ontheemde en vermoorde kinderen, stuk voor stuk ontvriend. Inmiddels heb ik helemaal geen Facebook meer.
Image by Peter Seibold from Pixabay
Heb je je ooit afgevraagd waarom het nieuws zo belangrijk wordt gevonden? Waarom breng je zoveel tijd door op nieuwssites of zet je standaard om acht uur het NOS-journaal op? Wat levert deze kennis JOU concreet op?
Deze vragen moet je natuurlijk voor jezelf beantwoorden, maar ik ben tot deze inzichten gekomen sinds ik het nieuws uit mijn leven heb geweerd.
1. Ik voel me mentaal lichter
Ken je dat jongetje Aylan nog? De foto van hem, aangespoeld, met zijn gezichtje in het zand, maakte me kotsmisselijk. Ik ben 3 dagen van slag geweest. Ik keek naar de foto en naar mijn zoon, die toen ongeveer dezelfde leeftijd had, en ik hield het niet droog. Ik wilde me niet langer zo voelen door iets waar ik totaal geen invloed op heb.
Nu voel ik me mentaal lichter. Ik heb geen gruwelbeelden die ik moet verwerken of die dagen door mijn hoofd blijven spoken. Ik raak niet meer gefrustreerd door wat buiten mijn macht ligt.
Die mentale ruimte kan ik gebruiken voor zaken waar ik wel invloed op heb: mijn gezin, mijn werk en mijn persoonlijke groei.
2. Ik leef meer in het hier en nu
Er dreigt oorlog, extreem weer of een vluchtelingencrisis. Het nieuws zorgt voor een niet aflatende stroom van potentieel gevaar. Er is altijd iets waarvoor je op je hoede moet zijn, zeker nu. Maar laten we eerlijk zijn: “Een mens lijdt het meest door het lijden dat men vreest, maar nooit op komt dagen.”
Door niet meer mee te gaan in die wat-als-filosofie, leef ik meer in het hier en nu. Ik kan meer tijd en energie steken in wat mij en mijn directe omgeving NU aangaat.
De ironie is dat ik, door minder bezig te zijn met externe dreigingen, ik meer oog heb op wat er allemaal goed en mooi is in mijn leven. Ik heb meer aandacht voor mijn gezin, voor de kleine geluksmomenten.
Het aanvaarden dat je niet overal invloed op hebt, geeft mij veel rust. Ik kan uiteindelijk alleen mijn leven leven en dan met volle aandacht wat er nu in gebeurt.
Image by frankspandl from Pixabay
3. Ik ben minder beïnvloedbaar dan ik dacht
Mijn tante beweert dat zij de volledige waarheid kent en dat anderen onwetend zijn, nou dat is bullshit, want geen enkel medium is echt objectief. NOS, VRT, CNN, Al-Jazeera, zij bekijken het nieuws vanuit hun eigen realiteit. Met andere woorden, je kent de realiteit niet, tenzij je oprecht bereid bent om het vanuit alle perspectieven te bekijken. En dat zijn de meeste mensen niet, want meestal ga je op zoek naar bevestiging van wat je al denkt of waar je het meeste mee sympathiseert. Hier is zelfs een woord voor, bevestigingsbias.
Daarnaast is het nieuws kort en vluchtig, waardoor het onmogelijk is om alle ins en outs te kennen. We hebben met de corona pandemie kunnen zien hoe eenzijdig kijken naar iets de samenleving kan verdelen.
Hoe je het ook wendt of keert, het nieuws heeft veel invloed op hoe je naar iets kijkt. Ik merk dat ik genuanceerder over zaken ben gaan denken. Het is allemaal minder zwart-wit, goed of slecht, minder wij en zij.
4. “Maar je moet toch weten wat er speelt in de wereld?”
Dit hoor ik nogal eens, wanneer ik mensen vertel dat ik geen nieuws kijk en lees. Maar, moeten we echt weten wat er in de wereld gebeurt? Waarom is dat voor mij belangrijk?
Het meeste nieuws is vluchtig en heeft op geen enkele manier invloed op mijn leven, behalve op een negatieve manier. Beelden van vermoorde kinderen in Gaza geven mij enkel een slecht gevoel, terwijl ik geen invloed heb gehad op wat hen is overkomen.
Sommige mensen zullen dit egoïstisch vinden, maar leg mij dan eens uit waarom ik hiermee geconfronteerd MOET worden?
Men denkt vaak dat ‘weten wat er speelt’ betekent dat je continu pushberichten moet lezen van het DOOR JOU GEKOZEN medium. Dit geeft een illusie van betrokkenheid. Je bent boos, verdrietig of verontwaardigd, maar je doet niks.
Dat is geen betrokkenheid, dat is emotionele uitputting.
Ik bepaal nu zelf wat belangrijk voor me is.
Image by Pete Linforth from Pixabay
5. “Je steekt je kop in het zand”
Je zou kunnen denken dat iemand die geen nieuws tot zich neemt, wegkijkt voor de realiteit, maar laten we eerst eens kijken naar wat realiteit is.
Mijn realiteit is hier en nu. Waar ik ben en wat daar op dat moment gebeurt. De mensen om me heen, de keuzes die ik maak, de dingen waar ik invloed op heb. Die realiteit is voldoende om me volledig op te richten.
Het is gemakkelijk om te denken dat je alles moet weten, alles moet zien, om betrokken te zijn. Maar echte betrokkenheid betekent niet dat je je laat overspoelen door alles wat de wereld je voorschotelt. Echte betrokkenheid is kiezen waar je energie naartoe gaat en hoe je jouw invloed inzet.
Door geen nieuws te kijken, geef ik mezelf de kans om me te richten op wat ik wel kan veranderen. Mijn directe omgeving, de mensen die ik liefheb en de bijdragen die ik kan leveren aan mijn eigen leven en dat van anderen. In plaats van alles van de buitenwereld op me af te laten komen, kies ik voor de realiteit die ik zelf kan beïnvloeden.
6. Ik voel me rustiger, maar niet onwetend
Maak je geen zorgen, de grote en belangrijke zaken krijg je vroeg of laat toch wel mee. Het is niet zo dat je jezelf compleet isoleert van de rest van de wereld, hoe aantrekkelijk dat soms ook mag lijken.
Het verschil is dat ik nu zelf bepaal welk nieuws ik tot me neem. Ik laat me niet meer bombarderen met de meest verschrikkelijke beelden. Wanneer iemand met mij over bepaalde actualiteiten wil praten is het wel fijn om te kunnen zeggen:”oh, dat heb ik niet meegekregen”. Sometimes ignorance is bliss.
Niemand is ooit weggelopen omdat ik niet wist wie er ruzie heeft in de politiek. Wat vaker gebeurt is dat mensen even stilvallen en tot de conclusie komen dat zij ook niet weten waarom ze al die ellende tot zich nemen.
7. Je moet op de hoogte zijn, zodat je een mening kunt hebben over iets
Wat is het toch met ons en meningen. Waarom is het zo belangrijk om een mening te hebben over iets? Zodat je die vervolgens weer op kunt dringen aan iemand? Mijn mening is de enige juiste en jij, met een andere mening, bent een onwetende wappie.
Luister, de enige die echt waarde hecht aan jouw mening, ben jijzelf. De rest van ons interesseert het geen zak. Het belang van het hebben van een mening wordt gruwelijk overschat.
Als ik aangeef dat ik ergens geen mening over heb, zeg ik indirect:”Laten we het over iets hebben dat er echt toe doet. Hoe gaat het met jou?” Dat wil ik weten, niet hoe je denkt over het nieuwe regeerakkoord.
Photo by Fran Jacquier on Unsplash
Tot slot
Geen nieuws meer kijken heeft me meer rust gebracht, minder angst, en een helderder hoofd. Ik voel me lichter, vrijer en minder gestuurd door andermans agenda. Ik ben nog steeds betrokken bij de wereld, maar op mijn manier, en op mijn voorwaarden.
Misschien klinkt dat voor jou nog wat radicaal. Maar stel jezelf eens deze vraag:
Hoeveel van het nieuws dat je gisteren las, weet je vandaag nog?
En welk stuk nieuws heeft je echt geholpen om betere keuzes te maken?
Probeer het eens. Een week geen nieuws. Geen pushmeldingen, geen eindeloos scrollen, geen journaals. Gewoon even niks.
Ik wil je nog één ding vragen:
Hoe gaat het met jou?
Reactie plaatsen
Reacties